‘Ik zet altijd een emmer onder de douche om het eerste water, wat nog te koud is om te gebruiken, op te vangen. Dat gebruik ik voor de plantjes in mijn tuin.’
Dat las ik een aantal dagen geleden op LinkedIn.
Ik zal eerlijk zijn, mijn eerste reactie was: ‘Pfffff weer zo’n wereldverbeteraar. Wat heeft dat nou voor zin, een druppel op een gloeiende plaat.’
Toen ik later die dag het bericht nog eens voorbij zag komen, dacht ik iets milder: ‘Ze doet wat ze kan, en ook al verandert het misschien niets, het is nog altijd beter dan níets doen. Maar mij niet gezien, ik ga niet met een emmer onder de douche.’
Vandaag was ik met man en twee van onze dochters in Zutphen op de meimarkt. Terwijl overal mensen aan het eten en drinken waren, reed er één man in een rolstoel rond van afvalbak naar afvalbak.
‘Die zie ik vaak,’ zei mijn man.
‘Hij haalt de statiegeldblikjes uit de bakken om in te leveren voor een beetje geld.’
‘Wat jammer dat we onze tas met blikjes niet mee hebben genomen, dan had hij ze mogen hebben’, bedacht ik hardop.
‘Nou, toevallig staan die achterin de auto!’ hoorde ik naast me.
Dus liep ik met een tas vol blikjes en statiegeldflessen naar de man die net vanuit zijn rolstoel met één arm diep in een vuilnisbak hing.
‘Meneer, zoekt u blikjes?’ vroeg ik voor de zekerheid.
‘Ja,’ antwoordde hij kort en enigszins verontschuldigend.
‘Dan heb ik een tas vol voor u’, ik overhandigde hem de tas.
Ik denk dat de blikken van de mensen die Gaston van de postcodeloterij voor de deur hebben in het niet vallen bij de blik van deze man.
Hij keek me aan alsof hij de hoofdprijs had gewonnen.
En ik besefte: Het maakt niet uit wat je doet.
Of je nou een emmer onder de douche zet om water te besparen, een arme man je statiegeld gunt, een dakloze een kop koffie geeft of een praatje maakt met iemand die eenzaam lijkt.
Het zijn inderdaad druppels.
Maar vele druppels maken samen regen. Kostbare regen die onze aarde bewoonbaar houdt.
Dus laten we gewoon allemaal op onze eigen manier verder druppelen

Reactie plaatsen
Reacties