Twee van mijn dochters hebben moeite met lezen en schrijven. Dat is vaak vervelend voor ze, het kost veel energie en het maakt ze soms onzeker.
We helpen ze waar nodig, maar proberen ook te laten zien dat ze ondanks deze ‘struggle’ voldoende in hun mars hebben om te doen wat ze willen.
De jongste, 11 jaar, deed dit jaar voor het eerst helemaal alleen inkopen voor Moederdag.
Met haar eigen pinpas ging ze naar de plaatselijke supermarkt en kocht daar een prachtige plant en een kaartje.
‘Mama houdt van veertjes’ weet ze.
Dus zocht ze een prachtige kaart met witte veertjes.
‘Mooi hè mam?’
‘Prachtig lieverd! Ik houd van veertjes!’
Als ze de voorkant had gelezen, had ze deze kaart laten liggen. Zonde, want ik houd inderdaad erg van witte veertjes. Ze betekenen veel voor me.
Juist dat ze daar aan had gedacht, kwam volledig binnen waar het hoort: in mijn hart.♥️
Het is absoluut lastig als lezen zo moeilijk is.
Maar soms zijn woorden volledig overbodig.
Dank je wel lieve schat!
Reactie plaatsen
Reacties