Voedselpakket

‘Mam, ik krijg op school voedselpakketten aangeboden omdat ze denken dat we geen werkschoenen kunnen betalen!’ Ze lacht er hard bij.

Oeps.

Ik hoop, en denk, dat het een grapje was. Maar toch…

Voor deze dochter die op praktijkonderwijs zit en voor richting ‘groen’ heeft gekozen moeten er inderdaad al een tijdje werkschoenen met stalen neuzen komen.
Ze werkt met bosmaaiers, elektrische heggenscharen en andere apparaten die ik, beter voor iedereen, nog nooit in handen heb gehad.
Dat goede kleding daarbij noodzakelijk is hebben we gezien toen ze een paar maanden geleden een klein ongelukje had en een elektrische heggenschaar in haar knie parkeerde.
De stage die ze hiervoor had, bij de Welkoop, was wat dat betreft betrekkelijk veilig. Maar op de zorgboerderij waar ze nu haar stagedagen doorbrengt moet flink gesnoeid en gemaaid worden. Daarnaast brengt ze daar veel tijd door bij een paar eigenwijze ezels die maar wat graag een teentje vermorzelen als ze de kans krijgen.
Dan zijn goede schoenen zeker noodzakelijk! En dat schoot er al even bij in.

Dus reed ik samen met haar naar haar vorige stageplek, de Welkoop. Kletste ze daar vrolijk even met wat mensen bij en kochten we een paar lelijke, maar veilige, werkschoenen.

Sorry dames en heren leerkrachten van mijn kroost.
Mijn to-do lijstjes zijn lang.
Mijn dagen te kort.
Mijn geheugen soms een zeef. En ach, soms ben ik ook wel eens gewoon stiekem te lui.
Oh en ik heb er ook nog eens 4 (kinderen dus).

Maar deze dame loopt er weer veilig bij.
De voedselpakketten mogen jullie geven aan iemand die het echt nodig heeft!