Ze kwam tijdens de les haar pasgeboren dochter laten zien. Zo’n klein mensje, nog maar drie weken op de wereld.
We zaten eromheen met beschuit en muisjes; dat had ik nog snel gehaald toen ik hoorde dat ze zou komen. De jonge moeder uit Somalië vertelde dat ze van de kraamzorg had geleerd dat anijs goed is voor de melk. ‘Rare gewoonte,’ vonden een paar andere cursisten.
Een vrijwilligster boog zich over het nieuwe leventje, keek vol bewondering en floepte eruit:
‘Ik heb nog nooit een baby gezien met die kleur… alleen volwassenen. Zó mooi! …’
Ze schrok van haar eigen woorden.
‘Wat zeg ik nou? Ik bedoel dat ik een donkere baby zo mooi vind. Mag ik dat eigenlijk wel zeggen?’
De trotse moeder legde de baby voorzichtig in mijn armen. Grote ogen keken me aan. Ze zag heus wel dat ik niet haar mama was, maar dacht nog niet in kleur.
Ik brabbelde wat liefs tegen haar, babytaal is gelukkig universeel, ze deed haar ogen dicht en viel ontspannen in slaap op mijn schoot.
Ik had daar de hele dag wel kunnen blijven zitten, met dat prachtige slapende meisje tegen me aan.
Later, op de fiets, bleef de opmerking van de vrijwilligster door mijn hoofd gaan.
We wikken en wegen tegenwoordig elk compliment. Niet alleen bij huidskleur, maar ook bij andere onderwerpen.
Er zijn mannen die geen compliment meer durven geven aan een vrouw, uit angst verkeerd begrepen te worden. Sommige mensen vallen stil als ze willen zeggen dat iemand er mooi uitziet, iemand iets op jonge of juist oudere leeftijd onderneemt of het te duidelijk over iemands gender gaat.
Want kun je dat wel zeggen?
Natuurlijk moeten we uitkijken met hoe we taal gebruiken. Woorden kunnen kwetsen, en flink ook! De toon en de intentie zijn van groot belang.
Maar een oprecht compliment geef je juist omdat iets positief opvalt toch?
Het is geen bedreiging, geen oordeel; het is een klein gebaar van aandacht voor elkaar.
Van elkaar zíen.
Laten we voorzichtig blijven met woorden, maar niet zó bang worden voor misverstanden dat we de extraatjes inslikken en de handen voor de mond slaan bij een oprecht compliment.
Dat zou zonde zijn toch?
Reactie plaatsen
Reacties